Leguanen & watervallen

Vanaf Montanita ging ik naar Guayaquil. Daar verbleef ik één nachtje, voordat ik verder ging naar Baños.

Maar eerst nog even de Leguanen in het park bezoeken.

He daar!

Baños is een klein stadje, waar je super veel (sportieve) activiteiten kunt doen. En ja, daarvan heb ik er ook een aantal gedaan!
De eerste dag heb ik samen met een Amerikaanse jongen, en een paar mensen van het hostel, mountainbikes gehuurd. Op deze fietsen zijn we naar een grote waterval gefietst. Een leuk ritje! Onderweg zijn we superveel kleine watervalletjes tegen gekomen.

Daarna heb ik afscheid genomen van Matt en heb ik Rhinja weer opgezocht. Met een gezellig groepje van zeven (twee Nederlanders, twee jongens uit Zwitserland, twee jongens uit Engeland en een Australisch meisje) zijn we naar een schommel/boomhut, middenin in de bergen gelopen/gehiked.

Ik weet niet waarom deze foto scheef is.

Ooit geschommeld met zo'n mooi uitzicht?

De derde en laatste dag: Canyoning! Dit is abseilen van een waterval, spannend, maar super gaaf!

Whaaah!

Daarna hebben we met z'n allen de bus naar de hoofdstad van Ecuador, Quito gepakt. Hier hebben we wat leuke dingetjes gedaan, wat ik vertel in mijn volgende berichtje. Daarnaast heb ik een dagtrekking naar een volkaan in Cotopaxi en een vierdaagse tour naar de Amazone/jungle geboekt. Daarna heb ik nog maar twee weekjes...

XLeo

Genieten in Montanita

Ecuador! Het vierde land dat ik Zuid-Amerika mag bezoeken! Als eerste heb ik mijn weg gevonden naar Montanita. Mijn verblijf hier kan ik in de volgende woorden omschrijven; zon, zee, strand, zwemmen, gezelligheid, cocktails, hangmatten, yoga & lekker eten (in verschillende volgordes). 

Nu moet ik even denken waar ik moet beginnen, want het eerste wat in me opkwam was dat ik eigenlijk niet weg wilde. Het was super relaxt. Het ultieme vakantiegevoel. Ik wil weer terug. Ik kom terug. Oke, laten we beginnen.

Na een gezamenlijke avondmaal zijn we de eerste avond naar het stadje gegaan (staat trouwens bekend als een echte 'partytown') om daar het vuurwerk, ter een of andere gelegenheid, te bewonderen. Dit is iets anders dan in Nederland kan ik je vertellen. Nadat de kerk uit was begon een persoon, met een soort koe op z'n hoofd, in de rondte te rennen en vuurwerk af te schieten. Een heuse traditie waarbij de toeschouwers moeten bukken en rennen voor het vuurwerk. Bizar, maar ook wel weer grappig.

Op zaterdag zijn we met een groep mensen (van het hostel) naar een strandje dichtbij gegaan.

Gezellig!

Met een lekker cocktailtje!

De rest van de dagen heb ik opgevuld met hetgeen wat ik in de eerste alinea beschreven heb. Na vijf daagjes was het dan toch echt tijd om te gaan, tenminste, als ik nog wat van Ecuador wilde zien. Waar ik vervolgens heen ben gegaan lees je in mijn volgende blogje!

XLeo

Zon, zee en surfen in Mancora

Na een nachtbus kwam ik 's ochtends vroeg aan in Mancora. Een plaatsje aan de kust waar vooral twee dingen gedaan worden; chillen en surfen. 

Ik sliep in het blauwe huisje.

Verliefd op deze twee kleine schatjes. Ze horen bij het hostel waar ik verbleef!

En natuurlijk moest ik het surfen ook uitproberen! Ik heb een surfles gedaan en na een beetje oefenen kon ik op het bord blijven staan (ja, in een golf) erg leuk! Helaas geen foto. Ik zit nu trouwens in het lage gedeelte van Peru, aan de kust is het heerlijk weer! Maar tijdens het surfen natuurlijk ook 'heerlijk' verbrand..

De volgende dag was het 12 mei! Happy birthday to me! :D 24 jaar alweer ... Best wel gek dat ik in Nederland al jarig was en het hier nog 12 mei moest worden. 
Door de felicitaties en de mooie verjaardagsliedjes van kleine Laura & de Familie Bergsma voelde ik me toch nog een beetje jarig! En dankzij Anouk haar 'verjaarsdagskaartje' kreeg ik een lekkere maaltijd en cocktail van het hostel. Lief!

Deze dag begon met het bezoeken van schildpadden! En groot dat ze zijn!

Ze0zwemmen (onder en overal om je heen) in de haven van El Nura. Ik ging samen met een meisje uit de US. Hierna gingen we nog even lunchen..

Met een lekkere cocktail.

Na drie daagjes had ik genoeg van al het zand en ben ik verder gegaan naar Ecuador! Ik keek er erg naar uit om een ander land te mogen bezoeken. Waar ik naartoe ben gegaan vertel ik later!

Liefs!

Verder omhoog reizen..

7 mei! De dag dat mijn zuster alweer 30 geworden is! De dag dat mijn kleine nichtje Susan jarig was, maar ook de dag dat ik mijn noodpaspoort op kon halen! Dit moest tussen 8.30 en 9.15 in de ochtend. 

Yay! Mooi roze.

Daarna nog naar de immigratiedienst om mijn stempel (visum) op te halen. Ik had al gevraagd hoeveel een taxi kostte (15-20 soles), maar als duidelijk toerist zijnde vragen de Peruanen natuurlijk veel meer. Na een paar taxi's (die 50 vroegen) had ik eindelijk een taxi voor 20 gevonden. Helaas had ik weer een slechte chauffeur te pakken, want hij verwisselde mijn briefje van 50 snel voor 10 en zei dat ik maar 10 gegeven had... Niet zo leuk. Ik heb 100x gezegd dat ik een briefje van 50 gegeven had, maar hij beweerde natuurlijk het tegenovergestelde. Weer wat geleerd.. 

Na ongeveer een paar uur en tien verschillende rijen verder kon ik het gebouw van de immigratiedienst eindelijk weer verlaten. Ik ben dan ook met de bus terug gegaan.
De dag ervoor heb ik trouwens afscheid genomen van mijn lieve reismaatje Ann! Ze zit nu lekker in Guatemala. 

Die avond heb ik de City Night Tour door Lima gedaan. Een goede afleiding! 

Park met fonteinen, inclusief water/lichtshow. Zeker de moeite waard!

De volgende dag met mijn oude reismaatje Rhinja (en haar reismaatjes) afgesproken. Ze was inmiddels ook in Lima aangekomen. Gezellig! Gegeten, gelopen en een drankje gedaan. De volgende dag ging mijn bus naar Trujillo. Vanaf daar ben ik doorgegaan naar het kleine stadje Huanchaco, aan het strand. Daar een dagje gerelaxt en 's avonds de bus naar Mancora gepakt. In het volgende bericht lees je wat ik in Mancora heb gedaan!

Bedankt voor het lezen :) 
XLeo

Een bezoekje aan Huaraz

Huaraz, zelf niet zo bijzonder. Maar de omgeving, wauw! Er worden dan ook veel trekkingen georganiseerd. Wij hebben twee verschillende dagtripjes gedaan. De eerste ging richting de gletsjer. Op 5.200 meter. Het hoogste waar ik ooit geweest ben!

We gingen weer de kou in.. dus maar even een trui, handschoenen en muts gekocht! De veel te grote schoenen hadden we gehuurd.. achteraf overbodig! Er was zelfs iemand op hakken...

Over vijf jaar bestaat deze gletsjer waarschijnlijk niet meer...

De tweede dag was een trekking naar Lago 69,  dit meer ligt op een hoogte van 4.800 meter.

Zo'n mooie omgeving!

Leuke mensen. Super grappig.

Koetjes!

Kletsnat kwamen we weer bij de bus aan. Ik baalde dan ook dat ik mijn goede schoenen en jas niet meer had. Eenmaal terug in Huaraz hebben we met een paar mensen bij een Chifa gegeten (een mix tussen Peruaans en Chinees eten). Super lekker & goedkoop! Daarna snel een douche en naar het busstation. Eenmaal daar kwam Ann erachter dat ze haar schoenen vergeten was. Gelukkig was het hostel maar op vijf minuten afstand! 

Op dit moment ben ik Lima. Morgen ga ik naar Trujillo (richting noorden) en daarna door naar Mancora. Lekker naar het strand. Daarnaast wil ik daar graag een paar surflessen nemen. In het volgende bericht zal ik nog wat vertellen over het ophalen van mijn paspoort en de city night tour die ik gedaan heb.

liefsxx

Op naar de hoofdstad van Peru!

Om daar onder andere een tijdelijk paspoort aan te vragen. Verder hebben we (alweer) lekker geshopt in Miraflores, heb ik een nieuwe camera gekocht en hebben we ons laten verwennen met een mani- en pedicure.

Groot, maar een mooie stad!

Als grote chocoladeliefhebbers gingen we natuurlijk langs het chocomuseum!

Park

Daarnaast hebben we de free walking tour gedaan. We gingen met een grote groep in een overvolle bus naar het historische gedeelte van Lima. Super.

We bezochten wat verschillende plekken en gebouwen.

Zoals bij ongeveer elke stadstour eindigde ook deze free walking tour met het proeven van Pisco!

& de dag eindigde met de zonsondergang.

Omdat Ann-Sofi nog een week de tijd had voordat ze naar Guatemala vloog en ik moest wachten op mijn paspoort (duurt normaal vijf werkdagen, maar zat weekend en twee feestdagen tussen) besloten we om in die tijd Huaraz te bezoeken! Wat hebben we daar gedaan en gezien? Dat vertel ik in het volgende bericht. 

xxx liefs Leo

Paracas

Om 6.00 opstaan, want we gingen de Ballestas eilanden bezoeken. Even wat leuks na een nare ervaring. Op deze eilandjes vind je heel veel vogels, zeeleeuwen en zeehonden. Met een boot werden we naar de eilanden gebracht, zodat we alles van een afstandje konden bekijken.

Ik ging samen met Ann-Sofi

Mama en haar baby

Birdies

Daarna naar het national park in Paracas.

Op de foto niet zo goed te zien, maar het is een soort van rood strand.

Hierna hebben we ons geboekte hostel in Paracas opgezocht. Een super relaxt hostel (aan het strand) met zwembad, hangmat en andere faciliteiten. We hebben vooral gerelaxt, lekker gegeten en geshopt. Ik heb gelukkig een mooie bikini kunnen vinden! Na 2 daagjes zijn we met de bus naar de hoofdstad van Peru, Lima, gegaan. In de volgende blogpost vertel ik meer over Lima ;)

Xxx

Huacachina & nog iets

Vanaf Ica heb ik een taxi (kwartiertje rijden) naar Huacachina genomen. 

Een piepklein stadje omringt door zandduinen! Daar had ik een super relaxt hostel met zwembad geboekt. En wat was het er heerlijk warm!

Hostel

Diezelfde dag ben ik nog gaan sandboarden! Zo gaaf! De volgende dag heb ik een wijntour gedaan. Of nouja, ik heb meer geproeft dan dat ik er van opgestoken heb. Met z'n drie (duits meisje en Amerikaanse jongen) hebben we heel wat lol gehad. Een beetje tipsy kwamen we weer bij het hostel aan. Na wat gegeten en gedronken te hebben, was het tijd om de taxi naar Ica te nemen. Vanaf daar zou ik de bus naar Paracas nemen. Het was jammer dat ik juist dit moment in een taxi stapte met een chauffeur met verkeerde bedoelingen. Na een verwarrende rondrit door Huacachina (hij 'wist' niet waar hij heen moest) is de taxi weggereden (een andere taxichauffeur gooide de deur snel dicht). Met mijn spullen nog in de auto. Daar stond ik dan, in een jurkje, slippers en een klein tasje (met bankkaarten gelukkig). Zo'n moment in je dromen/nachtmerries, alleen besefte ik me dat ik niet wakker zou worden.
In een reflex probeerde ik nog achter de taxi aan te rennen en het nummerbord te bekijken (je weet niet wat je moet doen..). Een andere taxi heeft me vervolgens naar de toeristenpolitie gebracht. De politie is daarna met me meegereden naar het hotel tegenover het hostel waar ik eerst verbleef. Zij hebben namelijk camera's. Helaas konden ze de beelden van maar één kant bekijken, voor de beelden van de andere camera moest er op de manager gewacht worden. Daarna weer terug gereden naar het bureau. Na het invullen van de aangifte kreeg ik een kopie en de woorden 'take it easy'. Dus dat. Er was trouwens maar één politieman die (half) Engels sprak. Vertellen wat er gebeurt is en wat je mist is dan erg lastig. Zeker als je er niet helemaal meer bij bent. Vervolgens ben ik op verzoek naar de Shopping mall gebracht. Daar wat kleding, ondergoed en wat toiletspullen gekocht. Toen ik weer bij het hostel aan kwam, werd ik geroepen om naar de camerabeelden te komen kijken. Op die beelden zie je mij instappen en de taxichauffeur wegrijden. De politie nog gebeld, maar het antwoord was 'mañana'.

De volgende dag moest ik natuurlijk aardig wat dingetjes regelen.  Wat lastig gaat zonder telefoon of iets. Een aardig, Nederlands stel bood aan om hun telefoon te gebruiken zodat ik kon skypen en wat berichtjes kon sturen. Zo Lief! Mijn dank gaat ook uit naar mijn zuster, die de nodige dingen voor me heeft geregeld. 

Na heel wat gedoe (met politie en camerabeelden) kwam de politie tot de conclusie dat het nummer van de taxi niet goed genoeg te zien was (onzin). Omdat ik mijn spullen er niet mee terug zou krijgen wilde ik dan ook graag verder en heb ik samen met Ann-Sofi (Lief, Zweeds meisje) een ticket voor de volgende dag naar de Ballestas eilanden en het National park geboekt. In een volgend blogje hierover meer. 

Het ergste zijn natuurlijk de foto's. Daaropvolgend mijn Spiegel reflex camera. Fotografie is echt mijn grote hobby en het was een risico, maar ik was (met de nadruk op was) zo blij dat ik 'm mee had genomen. Dus ik mis mijn camera. En mijn mooie foto's. En ja, ik heb daarvoor geprobeerd foto's op dropbox te zetten (te weinig ruimte) en ze via WeTransfer te sturen (duurt uren), maar foto's op mijn blog zetten was soms al een hele opgave. 

Zelf was ik van mening dat ik me hier niet te lang rot om mag voelen en ik mijn reis niet moet eindigen met een nare ervaring. In plaats daarvan maak ik mijn reis af en maak ik er een goede herinnering van. Daarnaast heb ik geen toestemming van mijn grote zus om eerder naar huis te komen. Dus dan heb ik geen keus... Ik ben allang blij dat ze mij persoonlijk verder niks hebben gedaan!

Als er fouten in de tekst staan, sorry daarvoor! Ik heb nu een telefoon in het Engels (en Engelse correctie). Omdat ik mijn geliefde tablet-laptop niet meer heb zal ik waarschijnlijk niet zo vaak blogjes meer uploaden. Dit keer dus niet zoveel foto's omdat ik die dus niet meer heb.

Bedankt voor het lezen :) Lief's!