Een piepklein stadje omringt door zandduinen! Daar had ik een super relaxt hostel met zwembad geboekt. En wat was het er heerlijk warm!
Hostel
Diezelfde dag ben ik nog gaan sandboarden! Zo gaaf! De volgende dag heb ik een wijntour gedaan. Of nouja, ik heb meer geproeft dan dat ik er van opgestoken heb. Met z'n drie (duits meisje en Amerikaanse jongen) hebben we heel wat lol gehad. Een beetje tipsy kwamen we weer bij het hostel aan. Na wat gegeten en gedronken te hebben, was het tijd om de taxi naar Ica te nemen. Vanaf daar zou ik de bus naar Paracas nemen. Het was jammer dat ik juist dit moment in een taxi stapte met een chauffeur met verkeerde bedoelingen. Na een verwarrende rondrit door Huacachina (hij 'wist' niet waar hij heen moest) is de taxi weggereden (een andere taxichauffeur gooide de deur snel dicht). Met mijn spullen nog in de auto. Daar stond ik dan, in een jurkje, slippers en een klein tasje (met bankkaarten gelukkig). Zo'n moment in je dromen/nachtmerries, alleen besefte ik me dat ik niet wakker zou worden.
In een reflex probeerde ik nog achter de taxi aan te rennen en het nummerbord te bekijken (je weet niet wat je moet doen..). Een andere taxi heeft me vervolgens naar de toeristenpolitie gebracht. De politie is daarna met me meegereden naar het hotel tegenover het hostel waar ik eerst verbleef. Zij hebben namelijk camera's. Helaas konden ze de beelden van maar één kant bekijken, voor de beelden van de andere camera moest er op de manager gewacht worden. Daarna weer terug gereden naar het bureau. Na het invullen van de aangifte kreeg ik een kopie en de woorden 'take it easy'. Dus dat. Er was trouwens maar één politieman die (half) Engels sprak. Vertellen wat er gebeurt is en wat je mist is dan erg lastig. Zeker als je er niet helemaal meer bij bent. Vervolgens ben ik op verzoek naar de Shopping mall gebracht. Daar wat kleding, ondergoed en wat toiletspullen gekocht. Toen ik weer bij het hostel aan kwam, werd ik geroepen om naar de camerabeelden te komen kijken. Op die beelden zie je mij instappen en de taxichauffeur wegrijden. De politie nog gebeld, maar het antwoord was 'mañana'.
De volgende dag moest ik natuurlijk aardig wat dingetjes regelen. Wat lastig gaat zonder telefoon of iets. Een aardig, Nederlands stel bood aan om hun telefoon te gebruiken zodat ik kon skypen en wat berichtjes kon sturen. Zo Lief! Mijn dank gaat ook uit naar mijn zuster, die de nodige dingen voor me heeft geregeld.
Na heel wat gedoe (met politie en camerabeelden) kwam de politie tot de conclusie dat het nummer van de taxi niet goed genoeg te zien was (onzin). Omdat ik mijn spullen er niet mee terug zou krijgen wilde ik dan ook graag verder en heb ik samen met Ann-Sofi (Lief, Zweeds meisje) een ticket voor de volgende dag naar de Ballestas eilanden en het National park geboekt. In een volgend blogje hierover meer.
Het ergste zijn natuurlijk de foto's. Daaropvolgend mijn Spiegel reflex camera. Fotografie is echt mijn grote hobby en het was een risico, maar ik was (met de nadruk op was) zo blij dat ik 'm mee had genomen. Dus ik mis mijn camera. En mijn mooie foto's. En ja, ik heb daarvoor geprobeerd foto's op dropbox te zetten (te weinig ruimte) en ze via WeTransfer te sturen (duurt uren), maar foto's op mijn blog zetten was soms al een hele opgave.
Zelf was ik van mening dat ik me hier niet te lang rot om mag voelen en ik mijn reis niet moet eindigen met een nare ervaring. In plaats daarvan maak ik mijn reis af en maak ik er een goede herinnering van. Daarnaast heb ik geen toestemming van mijn grote zus om eerder naar huis te komen. Dus dan heb ik geen keus... Ik ben allang blij dat ze mij persoonlijk verder niks hebben gedaan!
Als er fouten in de tekst staan, sorry daarvoor! Ik heb nu een telefoon in het Engels (en Engelse correctie). Omdat ik mijn geliefde tablet-laptop niet meer heb zal ik waarschijnlijk niet zo vaak blogjes meer uploaden. Dit keer dus niet zoveel foto's omdat ik die dus niet meer heb.
Bedankt voor het lezen :) Lief's!
Graag gedaan!! Jammer, je blogs zijn erg leuk!! En die foto's zijn idd k*****n, maar je bent gezond en leeft nog! Dus geniet van de tijd die nog komen gaat, voor je het weet is het tijd om haar huis te komen. Xx je zus
BeantwoordenVerwijderenGeniet van het land en andere landen die je nog gaat bezoeken, veel plezier!
BeantwoordenVerwijderenXXX Moederrs
Ben t met Diana eens ;)
BeantwoordenVerwijderenIk ook😉
BeantwoordenVerwijderen:):)
BeantwoordenVerwijderenWat een domper zeg :( maar idd, niet bij de pakken neer gaan zetten en genieten van het laatste deel van je reis :)
BeantwoordenVerwijderen