Route tot nu toe!

Speciaal voor mijn familie (en voor de rest natuurlijk ook) hier de route die ik tot nu toe afgelegd heb!

Zo kun jullie je een iets beter beeld vormen. Na Huacachina (ligt vlak naast Ica) wil ik richting Lima gaan. Vervolgens ga ik nog verder naar boven naar Ecuador. Na dit land is mijn tijd denk ik op! Wat gaat de tijd snel, ik zit alweer op de helft! :)

Moeder, zuster, Sylvia, Anouk en Marloes bedankt voor jullie berichtjes op mijn blog! En natuurlijk de rest die mijn blog leest ook bedankt! Vooral blijven doen, vind ik leuk!

Liefsxxx

Edit: je kunt reageren door op 'geen/.. opmerkingen' te klikken. 

Arequipa & de trekking naar de Colca Canyon

Mag ik aan u voorstellen: Arequipa!

Door aardige vertraging van de bus (de GPS deed het niet, de bussen mogen dan niet rijden) kwam ik 's avonds laat in Arequipa aan. Hier heb ik een paar dagen vertoeft en ik vind het een leuke stad! Ik vind het namelijk heerlijk om een beetje door een stad te slenteren, dat is dan ook wat ik heb gedaan!

\Ook heb ik de free walking tour gedaan;

Alpaca boerderij bezocht.

Schattig kindje.

Ook kregen we uitleg over de plaza en hebben we chocolade en pisco sour geproeft. Vervolgens nog een hapje gegeten met een paar mensen van de tour, gezellig!

Na drie nachtjes was het tijd om de Colca Canyon trekking te doen. Hiervoor moest ik al om 3.00 klaar staan. Erg vroeg! Alhoewel ik er hier veel beter uit kan komen dan thuis. Na een paar uurtjes bleek dat het busje, waar we in zaten, niet goed werkte. Daarom moesten we wachten op een andere. Dit wachten duurde anderhalf uur, waardoor we geen tijd meer hadden om te ontbijten (kregen ontbijt in de bus) en de condors niet meer konden bekijken. De Condors zijn namelijk alles 's ochtends rond 8/9.00 te zien, omdat het de rest van de dag te warm is. Gelukkig hebben we het laatste de derde dag kunnen doen. 

Eenmaal afgezet werd de groep opgedeeld in de tweedaagse- en driedaagse trek. Ik deed de driedaagse trek.

Hier waren we net begonnen.

Deze dag  was eigenlijk een kwestie van alleen maar naar beneden lopen. Het was vooral losliggend zand/stenen waardoor je (of eigenlijk ik) snel glipte of weggleed! En dat gebeurde dan ook. Met de camera in mijn hand.

Auch. Gelukkig was het alleen de UV filter die brak, niet de lens zelf! Deze kan ik gemakkelijk weer vervangen. Tot overmaat van ramp ben ik ook nog het klepje van mijn camera verloren en lijken ze deze hier niet los te verkopen.

Hellooooooow. Zijn jullie mijn hoofd al zat?

Rond 14.00 kwamen we aan op de lunchplek. Waar we lunch kregen (goh) en de rest van de dag vrijaf hadden. Deze tijd heb ik opgevuld met kaartspelletjes (met een aardig Australisch koppel, zij zijn een jaar op reis). En slapen. Want ja, ik was om half drie al op.

Dit was op de tweede dag.

Rond 14.00 kwamen we hier aan. Lunch & slaapplek. Zag er echt heel mooi, tropisch uit. Na een duik in het zwembad ging de zon helaas weg, waardoor het weer een stuk frisser was. Jammer! De middag hadden we weer ´vrij´.

De middag haDe derde en laatste dag moesten we om 4.00 klaarstaan. Vervolgens zijn we in ongeveer drie uurtjes weer naar boven gelopen.

At the top! So pretty.

De laatste dag toch nog Condors (één na grootste vogel van de wereld) kunnen zien, yes!

 Om heel eerlijk te zijn weet ik niet wat voor vogel ik op mijn hoofd heb, sorry.

Vervolgens hebben we geluncht en zijn we nog in de Hot Springs geweest. Erg lekker voor de spieren. Rond vijven waren we terug in Arequipa. Het is nu woensdag (7 uur tijdsverschil met Nederland). Vanavond neem ik de nachtbus naar Ica en ga ik gelijk door naar Huacachina. Daar wil ik gaan sandboarden!

Woestijnstadje San Pedro de Atacama!

Heerlijk weer (kon eindelijk écht mijn korte broek aan), geen druk autoverkeer, zoals in veel steden, en een prettige, relaxte sfeer! Onderweg naar dit stadje ontmoette ik een Nederlands meisje, Rhinja, waar ik eigenlijk alle dagen mee op ben getrokken. We hebben hier drie nachten geslapen en hebben vervolgens samen de nachtbus naar Arica gepakt. Ik heb genoten.

San Pedro de Atacama.

De dag na aankomst hebben we een tour van een halve dag gedaan. We gingen 'zwemmen' in een zout meertje! Het water was een koud, dus ik was er snel weer uit. Heel gek dat je gewoon blijft drijven.

Het zout droogt op! Overal zout op mijn lichaam.

Wieeeeh.

Vervolgens gingen we naar een andere plek, waar we wat snacks kregen en konden genieten van de zonsondergang onder het genot van een pisco sour.& oja, recent zijn er heel veel overstromingen geweest in Chili. Je ziet er niks meer van! Het ziet er hartstikke droog uit. San Pedro ligt dan ook in de droogste woestijn ter wereld.

De volgende dag moesten we om 4.30 klaarstaan, want we gingen de geisers bezoeken.

Oehh.

& man, wat was het koud! Ik heb alle temperaturen al meegemaakt geloof ik.

Nog even in een natuurlijke hot spring. Helaas niet zo warm als verwacht.

Ook hallo.

Nog ff een fotootje.

Rond de middag waren we terug in het hostel. Waarna we de tijd hebben gebruikt om heerlijk te relaxen! 's avonds voor het eerst zelf gekookt (pasta!) en samen met twee andere Nederlandse meiden opgegeten. Wat over was hebben we de volgende dag opgegeten. Handy!

In San Pedro kun je ontzettend goed de sterren en de Milky Way zien. 's avonds hebben we daarom de 'austronomietour' gedaan. Waar de gidsen van alles uitleggen en je door een telescoop door de sterren kon kijken. De twee, unieke gidsen (een beetje vrouwelijke en een Amerikaanse) waren nog maar twee weken bezig en dat was helaas te merken. Ze waren super enthousiast, maar daardoor verliep het erg chaotisch en was het voor ons beetje moeilijk te begrijpen (al die benamingen en sterren, daar hebben geen verstand van, jij wel?). Oh well..

De laatste dag hebben we fietsen gehuurd! We hadden de verkeerde route genomen waardoor we een behoorlijk stuk omhoog hebben gefietst (pfoe, wat een uithoudingsvermogen & beenspieren heb ik straks :p).

Op het einde kon ik niet meer fietsen, zo'n zere kont had ik.

Die avond dus de nachtbus genomen naar Arica! Een klein havenstadje tegen de grens van Peru. Daar afscheid genomen van Rhinja (die ging naar La Paz, Bolivia). Ik ben een nachtje gebleven en heb heerlijk gerelaxt op het strand. De volgende dag naar Nazca en gelijk door naar Arequipa gegaan. Besloten om toch niet naar Argentinië te gaan, maar lekker door te reizen naar Peru & Ecuador! 

& ja ik moet nog even aan mijn kleurtje werken...

Bedankt voor het lezen! Ik ben blij. xxx

Uyuni &zo

Een koude, tochtige bus van Potosi naar Uyuni! De regen bleef niet binnen en sippelde langs de ramen. Super! Ik ontmoette een aardige vrouw waarmee ik samen een hostel heb gezocht en gevonden. Erg handig, want ze spreekt een aardig woordje Spaans! En toegegeven, verder dan Cama (bed), Desayuno (ontbijt) en het vragen van de prijs (en snappen, de getallen ken ik nu aardig) kom ik nog niet, jammer genoeg. Daarna nog even met onze Braziliaanse huisgenoot een pizza gegeten. De volgende dag gelijk gezocht naar een tour (want in Uyuni is verder niks te doen). En dezelfde dag kon ik al vertrekken! Zes ‘toeristen’ (inclusief mezelf, ik mocht lekker voorin, yes!) en de chauffeur stapten in de jeep, om een paar minuten later alweer uit te stappen.

Om deze oude treinen te bekijken.

Daarna gingen we door naar de zoutvlaktes!

Hola!

Ja... poging tot.

Deze stonden er ook.

Zonsondergang

Overnachten in een (gedeeltelijk) hostel van zout.

De volgende dag moesten we op tijd opstaan. Deze dag hebben we verschillende gekleurde meren & flamingo’s gezien.

& deze beestjes. Ben de naam helaas even vergeten.

'Stone Tree'

De foto's doen de plekken niet altijd eer aan. Echt een heel mooi helder rood/oranje meer, met heel veel flamingo's.

Het laatste hostel (in de middle of nowhere) was erg koud! We hebben met de groep nog even gezellig wat kaartspelletjes gedaan en toen was het tijd om naar bed te gaan.

Want we gingen de geisers bekijken. Het was suuuper koud!

Nog langs de ‘hot spring’, wat veel kleiner was dan verwacht. Ben er niet in geweest. Daarna werden we bij de grens van Chili afgezet, om verder te reizen (uurtje) naar San Pedro de Atacama. Weer een heel ander stadje, maar niet minder leuk! Ik heb echt heel veel mooie en verschillende landschappen en natuurlijke ‘dingen’ tijdens deze tour gezien. Heel bijzonder! Ik had van tevoren verschillende verhalen gehoord over dronken chauffeurs. Gelukkig hadden we een goede chauffeur! Helaas is daar ook alles mee gezegd, het was namelijk geen gids. Hij kon geen Engels en vertelde vrijwel niks over de dingen die we bezochten (behalve als iemand iets vroeg). Veel wijzer ben ik dan ook niet geworden. Maargoed. Ik heb er wel van genoten.

Er is alweer meer dan een maand verstreken! Ik heb (nog) geen heimwee. Wel doet het je beseffen wat je juist zo waardeert aan je leven thuis/in Nederland!

Groetjes!

De mijnen in het stadje Potosi!

Vanaf Sucre is het ongeveer drie uurtjes rijden naar Potosi, prima! ’s Avonds rond half 11 kwam ik bij het, veel te koude, hostel aan. De volgende dag ben ik op zoek gegaan naar een Travel Agency, want, ik wilde graag de mijnen bezoeken! Naast dat ik prijzen heb opgevraagd bij anderen, ben ik een beetje rond gaan lopen in het stadje. En ja, ik raakte hier (weer) verdwaald. In Zuid-Amerika lijkt het soms onmogelijk om zelfstandig de weg terug te vinden (ondanks dat je een kaart hebt), omdat straatnamen bijna nergens worden aangegeven.

Op aanraden heb ik die middag de Santa Teresa kerk bezocht. Het was een mooi(e) kerk/museum maar de rondleiding duurde meer dan twee uur! Beetje te lang.

De volgende dag was het dan tijd om de mijnen te bezoeken! Spannend. Als eerste gingen we langs een mijnersmarkt.

Onze ‘Engelse’ gids. Wordt vaak ‘Spenglish/Spanglish’ genoemd omdat ze op een Spaansachtige manier Engels spreken. De gidsen zijn zelf ook mijnwerkers geweest.

De ‘presents’ die we aan de mijnwerkers hebben gegeven: Cola, Cocaleaves en schrijfpapier voor de kinderen.

Daarna was het tijd om passende kleding aan te trekken!

Met de gidsen, haha. En de berg.

Ik mocht als eerste mijn ‘presents’ aan een paar mijnwerkers bij de fabriek geven.

Na een kijkje in de fabriek gingen we verder naar de mijn! Dit is de ingang.

Lang zijn heeft zeker niet zijn voordelen in Zuid-Amerika. Het was aardig vermoeiend om helemaal krom te lopen. We bezochten verschillende mijnwerkers. Eén daarvan was nog maar 24 en werkte al 12 (!) jaar in de mijn. Niet te geloven. Ook moesten we door smalle gangetjes kruipen. Ik heb echt ervaren hoe het is om in de mijn te zijn (laat staan hoe het is om daar te werken). Het is er grotendeels warm en vooral stoffig. Gelukkig hadden we mondkapjes bij ons.

De ‘god’ van de mijnen. We moesten allemaal twee slokjes van pure (!) alcohol nemen. De mijnwerkers komen naar hun god om giften te brengen en te ‘vragen’ om veel mineralen.

Rond half één waren we weer terug op plaats van bestemming. Natuurlijk is het niet leuk om de omstandigheden van deze werkers te zien, toch vond ik het een ‘leuke’ ervaring! Na het bezoeken van de mijnen ben ik verder gegaan naar Uyuni! In de volgende blogpost lees je hier meer over.

Zoals je hebt gemerkt schrijf ik voor een ‘reiziger’ veel! Maar ik schrijf graag. Daarnaast is het ook een manier voor mezelf om alles vast te leggen, te uiten en te ‘verwerken’. Zoveel indrukken! Ik hoop dat jullie het ook leuk vinden.

 Liefsxxx