Uyuni &zo

Een koude, tochtige bus van Potosi naar Uyuni! De regen bleef niet binnen en sippelde langs de ramen. Super! Ik ontmoette een aardige vrouw waarmee ik samen een hostel heb gezocht en gevonden. Erg handig, want ze spreekt een aardig woordje Spaans! En toegegeven, verder dan Cama (bed), Desayuno (ontbijt) en het vragen van de prijs (en snappen, de getallen ken ik nu aardig) kom ik nog niet, jammer genoeg. Daarna nog even met onze Braziliaanse huisgenoot een pizza gegeten. De volgende dag gelijk gezocht naar een tour (want in Uyuni is verder niks te doen). En dezelfde dag kon ik al vertrekken! Zes ‘toeristen’ (inclusief mezelf, ik mocht lekker voorin, yes!) en de chauffeur stapten in de jeep, om een paar minuten later alweer uit te stappen.

Om deze oude treinen te bekijken.

Daarna gingen we door naar de zoutvlaktes!

Hola!

Ja... poging tot.

Deze stonden er ook.

Zonsondergang

Overnachten in een (gedeeltelijk) hostel van zout.

De volgende dag moesten we op tijd opstaan. Deze dag hebben we verschillende gekleurde meren & flamingo’s gezien.

& deze beestjes. Ben de naam helaas even vergeten.

'Stone Tree'

De foto's doen de plekken niet altijd eer aan. Echt een heel mooi helder rood/oranje meer, met heel veel flamingo's.

Het laatste hostel (in de middle of nowhere) was erg koud! We hebben met de groep nog even gezellig wat kaartspelletjes gedaan en toen was het tijd om naar bed te gaan.

Want we gingen de geisers bekijken. Het was suuuper koud!

Nog langs de ‘hot spring’, wat veel kleiner was dan verwacht. Ben er niet in geweest. Daarna werden we bij de grens van Chili afgezet, om verder te reizen (uurtje) naar San Pedro de Atacama. Weer een heel ander stadje, maar niet minder leuk! Ik heb echt heel veel mooie en verschillende landschappen en natuurlijke ‘dingen’ tijdens deze tour gezien. Heel bijzonder! Ik had van tevoren verschillende verhalen gehoord over dronken chauffeurs. Gelukkig hadden we een goede chauffeur! Helaas is daar ook alles mee gezegd, het was namelijk geen gids. Hij kon geen Engels en vertelde vrijwel niks over de dingen die we bezochten (behalve als iemand iets vroeg). Veel wijzer ben ik dan ook niet geworden. Maargoed. Ik heb er wel van genoten.

Er is alweer meer dan een maand verstreken! Ik heb (nog) geen heimwee. Wel doet het je beseffen wat je juist zo waardeert aan je leven thuis/in Nederland!

Groetjes!